Koncert symfoniczny. „Dźwiękowe impresje romantyzmu”

ORKIESTRA SYMFONICZNA FILHARMONII LUBELSKIEJ
SZYMON NEHRING – fortepian
SEBASTIAN PERŁOWSKI – dyrygent

Program:
Ignacy Dobrzyński Uwertura koncertowa D-dur, op. 1
Johannes Brahms I Koncert fortepianowy d-moll, op. 15
Robert Schumann III Symfonia Es-dur „Reńska”, op. 97

W 1830 roku Warszawskie Konserwatorium Muzyczne poszukiwało nowych profesorów, co miało kluczowe znaczenie dla przyszłości szkoły oraz wpływu na młodych muzyków. Jednym z kandydatów był wówczas doświadczony kompozytor i dyrygent Ignacy Feliks Dobrzyński. Drugi kandydat był młodszy i dopiero zdobywał uznanie. Obaj muzycy musieli zaprezentować swoje możliwości. Ostatecznie stanowisko profesora zostało przyznane młodszemu, który zachwycał wirtuozerią. A nazywał się Fryderyk Chopin.

Mimo że Dobrzyński przegrał rywalizację z Chopinem, jego wkład w polską muzykę pozostaje nieoceniony. Dobrzyński, już od najmłodszych lat towarzyszył ojcu-dyrygentowi. Asystował mu w pracy z orkiestrą oraz na lekcjach muzycznych. Jako nastolatek musiał niejednokrotnie stawać za pulpitem dyrygenckim, gdy ojciec nie mógł pełnić swoich obowiązków. Ta wczesna praktyka, połączona z „zdolnością niepospolitą”, jak określił ją Józef Elsner, czyniła go dojrzałym twórcą. Przykładem mistrzowskiej znajomości instrumentacji i kompozycji jest Uwertura koncertowa D-dur, op. 1, napisana w 1824 roku, kiedy kompozytor miał zaledwie 17 lat. Muzycznie dzieło przywołuje na myśl styl Rossiniego, ukazując wpływy ówczesnych trendów. Imponuje dojrzałością w instrumentacji oraz bogactwem pomysłów melodycznych, potwierdzając przenikliwość ocen Elsnera.

Po eksplozji brzmień uwertury Dobrzyńskiego na scenie pojawi się fortepian, a z nim Szymon Nehring, który wraz z orkiestrą wykona monumentalny I Koncert fortepianowy d-moll Johannesa Brahmsa. Biografowie Brahmsa często zauważają, że pierwsze szkice dramatycznego motywu otwierającego pojawiły się wkrótce po próbie samobójczej bliskiego przyjaciela i mentora kompozytora, Roberta Schumanna. To traumatyczne wydarzenie wywołało u Brahmsa wielkie cierpienie.
Ostatecznie ukończył koncert dwa lata po śmierci Schumanna w 1856 roku. Od pierwszych taktów kompozytor wprowadza nas w świat intensywnych przeżyć, gdzie każdy dźwięk jest jak potężne uderzenie serca.

Wieczór zwieńczy III Symfonia Es-dur „Reńska”, ostatnie dzieło Roberta Schumanna, stworzone w 1850 roku. Kompozytor napisał tę symfonię w pierwszym szczęśliwym roku swojego pobytu w Düsseldorfie, kiedy to był obdarzany zaszczytami i okazywano mu wszelkie dowody sympatii i uznania. Pogodna atmosfera nadreńskiej krainy niosła ze sobą kojącą aurę, która inspirowała jego twórczość. W efekcie, dzieło to stanowi hołd dla piękna i potęgi Renu, majestatycznej rzeki, będącej symbolem niemieckiego romantyzmu. Schumann, czerpiąc z melodii „rheinländerów” – ludzi z regionu Nadrenii – oddał w swojej muzyce ducha tej krainy. Każda część symfonii opowiada swoją własną historię, snując się leniwie niczym nurt rzeki, by w finale eksplodować feerią dźwięków, przypominającą niekończący się taniec fal.

Bilet premium – 120 zł.
Bilet normalny – 100 zł.
Bilet ulgowy – 80 zł.
Bilet szkolny – 80 zł.
Bilet z Kartą – 80 zł.
Bilet grupowy (11-40 osób) – 80 zł.
Bilet grupowy (powyżej 40 osób) – 75 zł.
Bilet Młodego Melomana – 20 zł.